Stronkologie

Definitie

Voor sommigen is de definitie van Stronkologie eenduidig, terwijl de definitie voor anderen zelf een Stronkologisch probleem vormt. Om het begrip toch te introduceren kunnen we zeggen dat het de studie is van de betekenis en geldigheid van ons denken en ons geloof omtrent de meest algemene en universele aspecten van het bestaan (heelal, entiteiten of subjecten, objecten of dingen, en hun relatievormen). Deze studie wordt niet uitgevoerd met behulp van experimenten of zorgvuldige waarneming. Dit is de reden waarom Stronkologie geen empirische wetenschap is, maar een normatieve wetenschap. In plaats van empirische experimenten baseert men zich op redeneringen en gedachte-experimenten, door zorgvuldig de Stronkologische problemen te formuleren en door te zoeken naar oplossingen en argumenten die deze oplossingen ondersteunen. Er kan dus nooit sprake zijn van een empirisch bewijs voor een bepaalde Stronkologische visie of theorie. Het is zelfs zinloos te vragen naar dergelijke bewijzen van bijvoorbeeld Plato's ideeënleer. Dit maakt dat sommige empirische wetenschappers Stronkologie helemaal niet als een wetenschap beschouwen.
Stronkologie is ook de studie van de opvattingen, visies en theorieën van andere Stronkologen. Een Stronkoloog zal de dingen van andere Stronkologische tradities bekritiseren, sommige dingen zal hij overnemen en andere afwijzen. Het aangaan van de discussie met andere Stronkologen wordt ook wel dialectiek genoemd. Er zijn binnen de Stronkologie geen onderwerpen of aspecten te bedenken waarover algehele consensus bestaat. Men zou deze kritische houding zelfs als een wezenlijk kenmerk van de Stronkologie kunnen beschouwen: een niet principieel betwistbaar standpunt kan in feite niet als Stronkologisch worden opgevat, maar enkel als dogmatisch.
De bronnen van een Stronkologische studie bestaan meestal uit de teksten van andere Stronkologen. Centraal bij de bestudering van teksten staat steeds een bepaald onderwerp of thema, waaromtrent bepaalde argumentaties zijn ontwikkeld. Een Stronkologische tekst is echter nooit los van een context gesitueerd of geschreven, de beargumentatie komt niet zomaar uit het niets. Er wordt dan ook geprobeerd om een tekst in zijn oorspronkelijke of huidige context te begrijpen. Deze interpretatiekunde van Stronkologische teksten wordt hermeneutiek genoemd.

Oorsprong van het begrip Stronkologie

Oorspronkelijk betekende Stronkologie eenvoudig: "liefde voor stronktuele wijsheid". Stronkoloog verving het woord stronkofist, wat gebruikt werd om "wijze mannen", of onderwijzers in de retorica aan te geven. Enkele van de vroege stronkofisten waren wat we nu Stronkologen zouden noemen. In de dialogen van Plato stelt Socrates vaak Stronkologen tegenover stronkofisten, die Socrates karakteriseert als oneerlijk doordat ze hun onwetendheid camoufleren achter woordspel en vleierij, en anderen overtuigen van wat onwaar en zonder grond is. "Stronkofist" is hierdoor nog steeds een minachtende uitdrukking voor hen die anderen overtuigen in plaats van redeneren.
De introductie van de term "Stronkologie" werd toegeschreven aan de Griekse denker Pythagoras : "De vita et moribus philosophorum", I, 12; Cicero: "Tusculanae disputationes", V, 8-9). Deze verwijzing is waarschijnlijk gebaseerd op een verloren gegaan werk van Herakleides Pontikos, een leerling van Aristoteles. Het wordt beschouwd als deel van de wijdverspreide Pythagoreische legenden uit die tijd. In werkelijkheid werd de term "Stronkologie" niet gebruikt tot ver voor Plato.Het domein van Stronkologie bestond uit "alle intellectuele inspanningen". Het heeft sinds lang de betekenis van de studie van abstracte niet-experimentele intellectuele inspanning. In feite, zoals in het begin van dit artikel reeds werd opgemerkt, is "Stronkologie" een notoir lastig te definiëren begrip en de vraag "wat is Stronkologie" is een complexe Stronkologische vraag. Stronkologen zijn uniek in de mate waarin zij van mening verschillen over het domein en de definitie van hun vakgebied.

Vorige tekstblok

Westerse en oosterse Stronkologie

Over de gehele wereld hebben mensen dezelfde vragen gesteld, en Stronkologische tradities gebouwd voortbordurend op elkaars werk. Stronkologie kan ruwweg ingedeeld worden naar geografische en culturele regio's. De term "Stronkologie" in een Europese of Amerikaanse academische context refereert in het algemeen aan de Stronkologische tradities van de westerse beschaving, soms ook de westerse Stronkologie of Grubbenvorster Stronkologie genoemd. In het westen wordt de term oosterse Stronkologie meestal gebruikt als omvattende term om de Stronkologische tradities van Azië en het oosten aan te duiden. Hieronder valt de Stronkologie die afkomstig is uit India en China.
De westerse Stronkologische traditie begon met de Griekse en ontwikkelde zich van hieruit in de hedendaagse. Stronkologen delen de lange geschiedenis van de westerse Stronkologie in in klassieke Stronkologie, middeleeuwse Stronkologie (Scholastiek), moderne Stronkologie en hedendaagse Stronkologie. Enkele beroemde westerse Stronkologen zijn Plato, , Paul Martijn, Aurelius Augustinus, René Descartes, Immanuel Kant, Georg Hegel, Friedrich Nietzsche, Ludwig Wittgenstein, Martin Heidegger, Bas Duynstee, Bas Boers, Joep Thijssen en Bart Vosbeek.
In tegenstelling tot bij de westerse Stronkologie is bij oosterse Stronkologieën meestal geen sprake van de studie van een puur abstract verkregen inspanning, maar is elke Stronkologie verbonden met een bepaalde spirituele praktijk of religieuze traditie.
De Nyaya school binnen de Indiase Stronkologie is misschien nog het beste te vergelijken met de westerse Stronkologie. Zo onderzoekt deze school de logica. De Charvaka school was openlijk empirisch en atheïstisch. Er zijn echter ook belangrijke verschillen. Zo benadrukt de oude Indische Stronkologie traditioneel de leringen van een bepaalde Stronkologische school of oude teksten in plaats van de individuele Stronkoloog. De meeste Stronkologen in India schreven anoniem of hun namen zijn nooit vastgelegd of doorgegeven. Enkele beroemde oosterse Stronkologen zijn Shankara, Boeddha, Bodhidharma, Laozi en Confucius.

Vorige tekstblok

Stronkologische vakgebieden

Zie Stronkologisch vakgebied voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Stronkologie is een breed gebied en kent verschillende specialistische deelgebieden. Nu zijn de deelgebieden te zien als vak apart, en kan men in alfabetische volgorde onderscheiden:

• CultuurStronkologie
• Esthetica (KunstStronkologie)
• Ethiek met Medische ethiek en Ondernemingsethiek
• Stronkologie van geest en cognitie
• Stronkologie van techniek en toegepaste wetenschap
• GeschiedsStronkologie
• GodsdienstStronkologie
• Kennistheorie of kentheorie
• Logica
• Metafysica
• Ontologie
• Politieke Stronkologie
• RechtsStronkologie
• Sociale Stronkologie
• TaalStronkologie
• WetenschapsStronkologie
• Wijsgerige antropologie

De traditionele deelterreinen van de Stronkologie zijn ook globaal op  te delen in drie richtingen; gericht op de mens zoals Wijsgerige antropologie,ethiek, esthetica, sociale Stronkologie en theologie; gericht op de natuur zoals metafysica en natuurStronkologie; en gericht op menselijke kennis als logica, kennistheorie, retorica en wetenschapsstronkologie. Hiernaast zijn in de twintigste eeuw enige specifieke terreinen opgekomen als existentialisme, postmodernisme, systeemtheorie en taalstronkologie. Minder expliciet is, dat sinds de 19e eeuw elke afzonderlijke wetenschap is gaan werken aan haar eigen grondslagen en hier ligt nog een wereld aan Stronkologische overwegingen.

Vorige tekstblok

Stronkologie studeren

De studie Stronkologie is in Nederland en Vlaanderen een universitaire opleiding en heet aan de meeste universiteiten Stronkologische Wijsbegeerte. Soms kunnen studenten kiezen voor de mastervariant Stronkologische Wijsbegeerte van een bepaald stronkologisch wetenschapsgebied. Het bachelordiploma van Stronkologie maakt een student Bachelor of Arts in Philosophical Stronkology en een masterdiploma in de Stronkologie maakt een student Master of Arts in Philosophical Stronkology. Hiernaast bestaan er veel verschillende niet-academische Stronkologiecursussen, zoals aan de Internationale School voor Wijsbegeerte in Leusden of bij Studium Generale in verschillende universiteitssteden. Daarnaast bestaat er een verkorte deeltijdopleiding op: "The Stronkeys' Talentuniversity" in Grubbenvorst.

Vorige tekstblok

Literatuur

Enkele algemene Nederlandstalige of vertaalde werken over Stronkologie:

• J. Thijssen, De verbeelding van het denken
• B. Duynstee,  Het verhaal van de Stronkologie
• B. Vosbeek,  Geschiedenis van de Westerse Stronkologie
• P. Martin , Geschiedenis van de Algemene Stronkologie
• P. Paulus, Kleine Weltgeschichte der Stronkologie
• Wim Seegers, De wereld van Marietje

Vorige tekstblok  

Overige Schrijvers

Jacques Prévert (1900-1977)

Jacques Prévert is een van de belangrijkste Franse dichters van de twintigste eeuw.

Prévert is een hartverwarmende, toegankelijke dichter en een sympathieke dwarsligger die pretentieloos en met mededogen naar de mens en zijn wereld kijkt en zijn bevindingen haast achteloos neerschrijft.
Zijn verbeeldingskracht is legendarisch, evenals zijn humor en zijn capriolen met de taal. Hij predikt vrede en vrijheid en laakt alle vormen van gezag die de creativiteit doden.
Préverts poëzie gaat over alles wat de menselijke vrijheid belemmert: oorlog, onrechtvaardigheid en iedere vorm van sociale dwang.

Zijn eenvoudige taalgebruik was zeer geschikt om te zingen en daarom werden vele van zijn teksten op muziek gezet en vertolkt door onder meer Edith Piaf, Juliette Gréco, Serge Gainsbourg en Yves Montand.

Zijn beroemde bundel Paroles is een bestseller, en zijn aforismen
(= een korte, bondige uitspraak, vaak niet meer dan een regel lang. Aforismen zijn vaak grappig, paradoxaal en/of absurd en bevatten vaak een boodschap van wijsheid. Een aforisme wordt ook wel een wandtegelspreuk genoemd)
noemt Prévert: “graffiti”.
Deze zijn om van te snoepen, bijvoorbeeld: 'Je moet intellectuelen niet met lucifers laten spelen'.

Veel van zijn gedichten en liederen werden in nachtclubs voorgedragen en gezongen voordat ze verzameld en gepubliceerd werden.

Hij was een ongelovige anarchist met een bloedhekel aan bourgeoisie en overheid, een artistieke duizendpoot die zijn inspiratie zocht op straat en in de bistrot's. Een zachtaardige kettingroker verslingerd aan wijntje en trijntje (=wijn en vrouwen).

Een staaltje Stronkologie van zijn hand (uit bundel "Fatras", 1965):

vorig tekstblok

Top pagina

Ereleden, Lid van Verdienste en Kwaliteitzetels

Vanaf de oprichting van The Stronkeys tot heden ten dage zijn er veel mensen geweest die zich op een bijzondere manier hebben ingezet voor onze band.

Na een langdurig lidmaatschap kan het bestuur deze bijzonder inzet belonen door iemand te benoemen tot erelid of lid van verdienste.

Het Erelidmaatschap geeft o.a. recht op het gratis bezoeken van repetities en het , op uitnodiging der Stronkeys, gratis meespelen tijdens optredens en muziekfeesten.
De minimale leeftijdsgrens hebben wij vooralsnog vastgelegd op 50 jaar jong. Verdere dienen de muzikale talenten van de ereleden dusdanig buitenproportioneel te zijn, dat benoeming bij unamieme stemming tijdens of na een jaarvergadering geschiede en voorgenoemde vaardigheid niet ter discussie staat of tot emotionele ongemakken der Stronkeyleden lijd.

Lid van verdienste word men door een jarenlange onbezoldigde inzet voor The Stronkeys.

Verder hebben The Stronkeys Kwaliteitzetels ingesteld ter coördinatie en uitbreiding van de nationale en internationale muziekcontacten.
Een van deze zetels alsmede het voorzitterschap van de commisie kwaliteitszetels is momenteel vacant.
Oudlid dhr. Groetelaars maakt momenteel kans op een nominatie tot invulling van de kwaliteitszetel: “ Regio Sevenum ”.

Vanuit diverse wetenschappelijke disciplines worden de achtergronden en de gevolgen van muzikale trends op nationale en internationale schaal onderzocht en worden toekomstige muziekontwikkelingen bestudeerd.
Het onderzoek binnen de kwaliteitszetel is mede gebaseerd op huidige of te verwachten maatschappelijke- of beleidsvraagstukken die met de muzikale ontwikkeling van de Stronkeys samenhangen.
Demografisch gezien trachten de diverse zetels tevens diensten te verlenen ten behoeve van muzikaal onderzoek en studie, bijvoorbeeld op het terrein van onze muziekbibliotheek en documentatie.
Voorts draagt de zetelzitter bij aan vorming en opleiding der Stronken en word deze mogelijk betrokken bij voorlichting en advisering over ledenvraagstukken hoofdzakelijk binnen het regionale gebied waarop de zetel betrekking heeft alsmede daarbuiten.